Miłość – czyli 3 składniki, o które warto zadbać w związku

EWA WOJTOWICZ
psycholog, trener mentalny

Luty jaki jest każdy widzi — oprócz zimy, która co jakiś czas daje o sobie znać, że istnieje, ten miesiąc kojarzy nam się ze Świętem zakochanych — 14 lutego. I w tym momencie witamy ją — wchodzi cała na czerwono, siostra rodzona nieprzespanych nocy, przyjaciółka intymności, ale tez kuzynka pytania „dlaczego ja?”, kiedy relacja jest toksyczna — MIŁOŚĆ.

Zdefiniować miłość jednoznacznie jest trudno. Jedni uważają ją za uczucie, które łączy ludzi, inni kładą nacisk na aspekt hormonów i neuroprzekaźników (takich jak dopamina, serotoniną i noradrenalina). Jeśli chcemy znaleźć „złoty środek”, blisko optimum jest stwierdzenie, że miłość to złożona mieszanka myśli, uczuć i zachowań, które wpływają na ogół relacji miedzy dwojgiem bliskich sobie ludzi.

Nie zdziwi więc fakt, że miłość podlega zainteresowaniu wielu badaczy. Wśród nich możemy wyróżnić Roberta Sternberga, który wyróżnił trzy, podstawowe składniki miłości.

Jeśli współwystępują ze sobą, mówimy o miłości kompletnej. W sytuacji, kiedy brakuje nawet jednego z nich, miłość staje się niekompletna. I o ile nie pokuszę się o napisanie skryptu pod tytułem „Jak kochać zdrowo w 100%”, zwrócę dziś Twoją uwagę na charakterystykę składników, które właściwie zbalansowane wpływają na wzmacniający charakter miłości.

Jeśli więc czujesz, że:

W Twoim związku coś się wypaliło
Chcesz wiedzieć, o co warto zadbać, aby wzmacniać bliską relację romantyczną na poszczególnych etapach
Zauważasz u siebie zmiany w Twoim zaangażowaniu i chcesz wiedzieć, co psychologia na to … tym bardziej zapraszam Cię do dalszego czytania tego artykułu.

Jakie są 3 elementy miłości?

NAMIĘTNOŚĆ

Składnik miłości, który daje sobie znać szczególnie na początku relacji. Bardzo szybko rośnie — w momencie, kiedy osiąga maksymalne natężenie, zaczyna gasnąć. Namiętności towarzyszy silna potrzeba połączenia się z partnerem — skojarzenie z motylami w brzuchu jest uzasadnione. Namiętność kładzie nacisk bliskość fizyczną, pragnienie zmysłowości, ale tez dowartościowanie własnej osoby. Jeśli w początkowym etapie relacji chciałeś spędzać z partnerem 24 h/dobę, 7 dni w tygodniu (bo więcej się nie da), znalazłeś się w sidłach hormonalnej mieszanki składającej się na namiętność. Rzecz jasna taki stan „odlotu” nie może trwać w nieskończoność, zmniejszenie natężenia namiętności jest zupełnie naturalne. To oczywiste, że po 10 latach związku będziesz odczuwał namiętność inaczej, niż po roku od poznawania się. Jednak — czerwona lampka powinna Ci się zapalić kiedy przestajesz namiętność odczuwać w ogóle. Jeśli więc z oceanu namiętności zrobiła się pustynia — warto wprowadzić tam zalążek oazy. W praktyce oznacza to wdrażanie zachowań wzmacniających namiętność. Niezależnie od etapu związku warto zadbać o wspólny czas, randki — robienie czynności sprawiających radość, na które byliście otwarci na początku. Wszystkim, którzy chcą na nowo odkryć namiętność, polecam książkę „8 randek” (John M. Gottman, Julie Schwartz Gottman). Książka w prosty i jednocześnie skuteczny sposób przeprowadza przez pomysły na wzmocnienie namiętności (na wzmocnienie pozostałych składników miłości także odnotowano pozytywny wpływ).

INTYMNOŚĆ

Intymność odnosi się do dawanego i otrzymywanego wsparcia, szacunku do partnera, wspólnych doświadczeń, które z czasem przekształcają się w piękne, mające wzmacniający charakter wspomnień. Podstawę intymności stanowi zrozumienie i komunikacja. A ponieważ prawdopodobieństwo związana się ze swoją kopia jest równe zeru, intymność wymaga towaru często deficytowego w dzisiejszym świecie — czasu. W związku intymność wzrasta dość powoli. Zaczyna spadać w momencie, kiedy wpadamy w przewidywalne rutyny. Coraz bardziej świadomi osobowości, schematów zachowań oraz potrzeb partnera z czasem możemy narazić się na ryzyko braku otwartości na nowe. Dlatego tak ważne jest, aby na bieżąco wyznaczać sobie wspólne doświadczenia, które mogą wprowadzić element świeżości w związku, który dobrze znamy. Choć coraz bardziej znamy siebie nawzajem, nie jesteśmy w stanie przewidzieć reakcji swoich i partnera w nowym środowisku. Jeśli więc czujesz, że do Twojej relacji coraz bardziej zbliża się rutyna, zadbaj oźmożliwości wzmacniania więzi — na nowo.

ZAANGAŻOWANIE

Zaangażowanie stanowi wypadkową wkładania wysiłku w tworzenie relacji. Chociaż bardziej adekwatne będzie stwierdzenie — konsekwentnie powtarzanego wysiłku. Ten składnik miłości stanowi „klej” trwałej relacji i jest tworzone poprzez myśli, emocje oraz działania. Zaangażowanie wzrasta w miarę podejmowania i trwania w kolejnych ważnych decyzjach — wspólne mieszkanie, cele na rozwój związku czy opieka nad dziećmi znacząco na nie wpływają. Dynamika tego składnika miłości przebiega następująco: zaangażowanie wzrasta stosunkowo powoli, w momencie pojawienia się namiętności i intymności wzrost jest szybszy. Dalej zaangażowanie przyjmuje względnie stały poziom, które utrzymuje się aż do końca związku. Jak wzmocnić zaangażowanie? Wystarczy, że zapytasz siebie: jaka decyzja sprawi, że Twój związek będzie trwalszy. I voila — teraz pozostaje już tylko (a może „aż”) — działanie!

Pamiętajmy — to zupełnie naturalne, że dynamika związku miłosnego zmienia się. Początkowe porywy namiętności mijają. Wiecznie stymulowany układ nagrody stanowiłby prostą drogę do przebodźcowania — a nie o to chodzi w dojrzalej relacji. Wejść w stan zakochania możemy stosunkowo łatwo. Sztuką jest jednak być świadomym zmian w namiętności, intymności i zaangażowaniu — a przy tym stwarzać okazje do stopniowego budowania i wzmacniania relacji. Kochać dojrzale to każdego kolejnego dnia decydowanie się na bycie i zaangażowanie w związku — nie bywanie. Właśnie takiej miłości —pełnej otwartości na widzenie prawdziwych siebie nam życzę. Nie tylko 14 lutego.

Ewa Wojtowicz

Psycholog, trener mentalny, Członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Od kilku lat popularyzuje psychologię poprzez prowadzenie swojej działalności „Po trenersku”.

Na co dzień pracuje z klientami podczas konsultacji online. Prowadzi także szkolenia i warsztaty. Pomaga w obszarach: praca z przekonaniami, radzenie sobie ze stresem, wewnętrzny krytyk , poczucie własnej wartości, trudne emocje, przechodzenie przez kryzys, radzenie sobie z lękiem. W codziennej pracy jako psycholog czerpie z nurtu poznawczo-behawioralnego (CBT) oraz terapii akceptacji i zaangażowania (ACT).

Obydwa podejścia mają ugruntowaną pozycję w licznych badaniach i udowodnioną naukowo skuteczność.

Znajdują zastosowanie w pracy z: niskim poczuciem własnej wartości, poczuciem utknięcia w życiu, sytuacją straty, emocjami po rozpadzie związku, radzeniem sobie z lękiem, problemami z motywacją, przechodzeniem przez zmiany i kryzysem emocjonalnym.

Zapraszam do zapisu na sesje przez Znany lekarz: https://www.znanylekarz.pl/z/8nDW9K